W świecie medycznym donatorem zaczęto określać osoby, które jeszcze za życia złożyły deklarację o oddaniu swojego całego ciała na potrzeby nauk medycznych i nauki.
Aby zostać donatorem należy podpisać Akt Donacji za notarialnym poświadczeniem podpisu. Osoby wskazane w tym akcie (rodzina, najbliżsi) powinny powiadomić daną jednostkę o śmierci Donatora. Od tego momentu dana jednostka własnym staraniem i na własny koszt zabezpiecza i przewozi ciało. Ważne jest aby ciało znajdowało się w chwili śmierci w Polsce. Jednostka, której donator przekazał ciało może odmówić przyjęcia zwłok, gdy:
- są w stanie rozkładu gnilnego
- zostały poddane badaniu sekcyjnemu
- zgon nastąpił w wyniku uogólnionej choroby nowotworowej (powikłania w wyniku chemioterapii i radioterapii)
- zostało rozpoznane WZW typu C
- mamy do czynienia ze zmarłym z rozpoznanym zakażeniem HIV
Przewidywany okres sekcjonowania ciała wynosi 3 lata. W sekcjach uczestniczą lekarze i studenci odbywający kształcenie lub doskonalenie kwalifikacji zawodowych. Zajęcia te są wyłączone z dostępu innych osób.
Obowiązek sprawienia pochówku spoczywa na jednostce, której zostały przekazane zwłoki (rodzina nie otrzymuje wypłaty z ZUS, bo za te pieniądze organizuje się pogrzeb). O pogrzebie zawiadamiana jest rodzina Donatora, o ile nie postanowił on inaczej. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczy społeczność akademicka.
Donatorzy pozostają anonimowi dla osób trzecich, o ile nie wyrazili woli ujawnienia swoich danych osobowych w Akcie Donacji. Imiona i nazwiska Donatorów pragnących ujawnić swoje dane osobowe zostają najczęściej umieszczone na Tablicy pamiątkowej w instytucji, w której służyły.
