Karawan pogrzebowy to nieodłączny, niezbędny element związany z ceremoniałem pochówku. W ujęciu funkcjonalnym jest to pojazd służący do transportu zwłok, czy szerzej mówiąc ludzkich szczątków.
Czarny jak karawan?
Karawany kojarzymy z czarnymi, eleganckimi pojazdami z przedłużonym tyłem. Słusznie, bowiem zdecydowana większość pojazdów tego typu to kombi w kolorze czarnym, granatowym, ciemnym graficie. Jednak od pewnego czasu zauważa się przełom w zakresie doboru kolorów. Przygnębiającą czerń, od wieków wpisaną w kulturę śmierci, coraz częściej zastępuje neutralna i bardzo wytworna stonowana szarość, srebro, biel oraz złoto. Pojazdy dodatkowo zdobione są elementami graficznymi typu krzyże, liść palmy, kwiaty, anioły oraz napisami z nazwą zakładu pogrzebowego.
Historia karawanu
Dawniej mianem karawanów określano wozy używane przez kupców do transportu towarów. Ze względów bezpieczeństwa kupcy podróżowali grupami wraz z ochroną i wozy tworzyły tak zwaną karawanę.
Na wsi do przewozu zmarłych z domu na cmentarz używano zwykłych drabiniastych wozów wyścielonych sianem. W miastach pojawiły się specjalne karawany ciągnięte przez konie. Były to pojazdy czarne, czasem przeszklone niczym karoce, z licznymi ozdobami w kolorze złotym lub srebrnym. Ozdabiano również konie, którym na grzbiety zakładano czarne derki , a pióropusze z piór przypinano do elementów uprzęży przy końskich łbach. Tego rodzajów karawanów używa się do dziś, choć są one wielką rzadkością. Istnieją jednak na świecie cmentarze, gdzie konne karawany są od stuleci codziennie używane w niemal niezmienionej formie. Przykładem może być nowoorleański cmentarz Lafayette.
Karawany napędzane silnikami spalinowymi pojawiły się na początku XX wieku. Pierwszy tego typu pojazd zaczęto używać w Berlinie w roku 1907.
Karawany a wymagania ustawowe
Karawanem może być każdy pojazd, o ile spełnia warunki gabarytowe i techniczne oraz ograniczenia sanitarne wymienione w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 roku. I tak do użytku w charakterze karawanu dopuszcza się pojazdy które:
- Są oznakowane w sposób trwały jako pojazdy służące do transportu ludzkich szczątków,
- Posiadają kabinę kierowcy odizolowaną od części przeznaczonej do umieszczania trumny czy urny,
- W części transportowej mają zabezpieczenia uniemożliwiające przesuwanie się ładunku,
- W części przeznaczonej do transportu szczątków wyposażone są w podłogę wykonaną z materiału łatwego do zmywania, odpornego na działanie silnych środków odkażających,
- Posiadają wydzielone miejsce służące do przechowywania środków dezynfekcyjnych oraz rękawic jednorazowych i przyborów sprzątająco-czyszczących.
Do transportu urn można używać każdego innego pojazdu, który gwarantuje stworzenie godnych warunków dla przewozu ludzkich prochów.
W odizolowanej od kabiny kierowcy części karawanu nie wolno przewozić osób. Jest to spowodowane wymogami sanitarnymi.
Ponadto karawanów nie można myć w każdym, dowolnie wybranym miejscu.
Jaki karawan wybrać na pogrzeb?
Wybór karawanu na pogrzeb to kwestia gustu oraz pieniędzy jakimi dysponują organizatorzy pogrzebu. W sytuacji, gdy rodzina chce zamówić samochód określonej marki lub w niestandardowym kolorze należy liczyć się ze zwiększeniem kosztów pochówku, jeśli zakład pogrzebowy wykonujący usługę nie dysponuje tego rodzaju pojazdem i musi zatrudnić podwykonawcę – właściciela czy dysponenta floty pojazdów do transportu zwłok.
Na pewno warto także zwrócić uwagę na stan pojazdu. Stary, rozklekotany diesel choćby schowany pod maską eleganckiego, klasycznego pojazdu, wyrzuci z siebie spaliny dymiące na żałobników podążających za trumną oraz spowoduje hałas zagłuszający modlitwę czy śpiew. Takie efekty są wielce niepożądane i z całą pewnością wpływają na obniżenie jakości usługi oraz na ogólną ocenę przebiegu ceremonii.